Netgedichten

netgedicht (nr. 12.042):

één dollar

je was zoet, een roos
met dunne, sierlijke
hals

met onschuldige
tepels
en een verboden
handgebaar

in het verhaal van een stad
vol levende
dode bloemen

je was te jong
maar
jaren ver vooruit

voor het oude stof
van verleden geboorte

jouw raam opende
geen erbarmen

maar beet de
verminking
te rood belicht

in jaren vol haat
ingeademd
gezicht

er was geen wind
nergens wind

enkel zwavelzuur
en één dollar