Netgedichten

netgedicht (nr. 12.066):

Over sterren glijden

je stille glimlach
in de straten
tussen gevels

steeds kleiner
loopt de nacht mee
in lijnen
grijs of zwart

de huizen ademen
de ochtend in
minnaars
de zijden kousen

nog glanzend
tussen hoofd en buik
de wil tot meer

of ik van je houd
vraag je
en ik glimlach
wanneer de lichten uitgaan
in een stad die groter wordt

je gooit sterren als ontbijt