inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 12.192):

Pulserend universum

- We weten niet waar de tijd begon, waar het einde ervan is maar we hebben er nooit genoeg van -


Sterren in de duisternis
van blauw tot vermiljoen
cirkelen langs de eeuwigdurende
spiraal steeds verder weg

de echo van het verleden kan hen niet vinden
onmeetbaar en niet aangeraakt door
mensenhanden blijft alleen
dit vergezicht onveranderd

terwijl in onze kleine werkelijkheid
het tempo zich versnelt
lijkt het universum te pulseren
als een enorm hart

in een oneindig machtig lichaam
dat rustig adem haalt
en zich niets lijkt aan te trekken
van wat wij tijd noemen

Schrijver: Willy Vittali, 24 augustus 2006


Geplaatst in de categorie: tijd

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 349

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)