vol is de maan

de maan is weer
weggegaan nu
jij de stilte leeg
naast het janken
van de hond legt

ik draag het gehuil
uit armoede
omdat mijn handen
en ogen moe zijn
en ik geen andere
slaap kan vinden voor
deze besmette dood

doortrokken in de grond
zinkt het braaksel
naar zilte nachten

zelfs de hond ligt
aan mijn voeten
overdag

Schrijver: kerima ellouise, 28 augustus 2006

miemakehotmail.com

vol is de maan

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 10 stemmen 375