inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 12.319):

een schrale troost

waar ik kijk
zie ik herinnering
de tafel ligt ermee bezaaid
restanten van gedachten
een schrale troost
wat harde woorden
vaak emotieloos
in een keer weggemaaid
wij waren een beginneling

wind waait stevig
muizenissen weg
zand verstomt de zee
kleuren trekken langs
de lucht mijn vlucht
neemt de gedachten mee

gedachten over jou
niet meer mijn vrouw
maar ver afstandelijk
we praten nog wel met elkaar
herkennen elk gebaar
het onvoorwaardelijk is weg

de schatting was te hoog
niet goed we gaven wel
maar kregen niet het
ruilmiddel ontbrak
nu staan we op gelijke voet
het ga je goed

Schrijver: wil melker, 2 september 2006


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 339

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Rudolf
Datum:
3 september 2006
Email:
Vooral de tweede strofe is schitterend.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)