inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 12.343):

Perkpolder

De meeuwen zijn als
laatste vertrokken
(Tragischerwijze het
vissen verleerd)

Hier stak men de handen
uit de mouwen,
hier zwaaiden vrouwen
een afscheid

dat pas veel later zou komen
en toch altijd te vroeg.
We hebben niet genoeg
gebeden, klonk het in de kroeg.

Maar ook die geluiden
verstomden, ondertussen kruipt
het onkruid over de kaai.
Zo gaat dat in de natuur.

Kinderen huilden
toen het frietkraam werd gesloten,
in de haven
verrotten alle boten.

Schrijver: annabelle, 4 september 2006


Geplaatst in de categorie: landschap

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 306

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)