Netgedichten

netgedicht (nr. 12.371):

wilde haren op papier

je verleidde me
vertelde met een zwoele stem
hoe groen het gras kon zijn
stroopte teder onschuld langs
een hardheid die geen gene kende

adonis was mijn vriend
zijn schaduw sliep veel uit
hij versierde dames zonder
schroom en ik mocht vaak
mee als spelende schavuit

mijn jeugd heeft boeken
dichtgedaan met diploma’s
ging ik aan mijn eerste baan
onbezorgdheid nam een eind
mij wachtte een normaal bestaan

ik heb nog wat herinnering
wilde haren op papier
ze bewegen niet maar zie
hun ogen glanzen op het ritme
van ons jarenlang plezier