Netgedichten

netgedicht (nr. 12.437):

in handen van zand

die dag was er zon
en het deed ons vragen
samen
naar elkanders mond

je gebaar wees
naar mijn eerstgeboren huid
en steeds
vaker
naar jouw vingers
door mijn haar

je gezicht
in mijn adem gevangen
raakte het water

en elk woord
dat ik in mijn handen
had genomen

het werd stil tussen
middernacht en de ochtend

wij woonden samen
in de wind