poëzie kan lekker zijn
leuk is de mens
achter de poëzie
meteen te herkennen
voor het waarmerk
van het kunstwerk
in geur aroma smaak
gelijk bij mariakaak
de echte Verkade
nog appetijtelijker kan ook
men dressere het gedicht
op de tong voor de smelt
tot er engeltjes zeiken
en u zonder te kijken
vers kunt benoemen
als kers marjolein of savooiekool
braam bitterbal ei of kaapsch viool
men handele voorts naar bevind van zaken
een poëte smaakte me naar echte auberzjien
zo zei ik laat me te keur je tieten even zien
om tot nadere typering te geraken
Geplaatst in de categorie: humor