Nostalgie
De geur was onmiskenbaar
Een nooit te vergeten reuk
Van armoede vreugde en lijden
De reuk van vervlogen tijden
Het was de geur van haar persoonlijk
Roept bij mij beelden op van weleer
Dat lang gebloemde jasschort
Dat bruine plaatje van onze lieve Heer
En soms wanneer ik dat aroma opsnuif
Hoor ik in gedachten weer mijn Oma
Vragend of ik het flesje laat vullen bij van Bonje
Voor een dubbeltje eau de cologne
Inzender: borst.j, 21 september 2006
Geplaatst in de categorie: emoties