Netgedichten

netgedicht (nr. 12.588):

roseet een glaasje

ik zie je ferme passen
de loop van eigen zekerheid
voor even kan het je niet schelen
en gooit de borsten ferm vooruit

toch is er ook berekening
telt de stappen voor de kijkers
voelt de hete adem van buurvrouwen
en de mannen in stil hijgen

als deuren weer gesloten zijn
parasols paraat en luxaflex omlaag
dan voelt simpelfijn het eten klaar
de koelkast bijgevuld vandaag

roseet een glaasje
en je lach klinkt door de heg
jouw kinderen spelen stil voorbeeldig
die van de buren schreeuwen zich steeds gek