Almeerse herfst

Het eind van weer een zomer in Almere,
septemberzon, mijn tuinstoel en mijn glas,
een crossfiets en een skippybal, het oude gras
dat voor mijn ogen groeit, de zeven peren

van onze nieuwe perenboom. Het was
misschien niet veel, maar toch: het stond ‘m goed!
De warme middag werkt op mijn gemoed.
Ik ben tevreden. Ik lig waterpas.

Steeds minder willen wat je hebben moet.
Het woord van vroeger ‘ gij zult niet begeren’
keert terug, maar zonder strenge, zwarte hoed.

Er is genoeg, genoeg om weer te leren
en deze herfst maakt rauwe bonen zoet.
Daarop kan ik de hele winter teren.

sonnet najaar Almere

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 6 stemmen 324