zoek de weg naar liefde

is het de needrigheid
zoals die van mijn ouders
weinig vragend levend
naar beperkingen blij
met wat de Heer hen gaf
sprokkelen van wrakhout
aangespoeld aan stranden
wakkerend soms in fakkels

misschien toch de galm
de siddering van de schicht
door het hart van de enig ware
ook in vreemde bedden
uiteraard weer alleen gelaten
na de schijn van een momentum
een deeltje van jouw schaduw
in de grot van een onbekende
misschien jouw schepper

de niet te herroepen woorden
ener gewassen gewaarwording
temidden van onkruiden
troebele dampen van jouw weg
enig tussen dwaalsporen
verleidelijk met korte adem
te herkennen aan dunne bodems
uit elkander drijven van spinsels
geen tropisch hardhout
dat meegeeft bij de aanslagen
van hunkering en verlatenheid

of is het nooit meer
dan al bij het uitspreken
een bedrieglijk woord
vergeeld los stoffelijk
de mens die klimt naar hoogtes
stil weet dat zijn krachten
niet reiken tot de piekfijne
vastheid die geloofd zij
en geprezen in heilige boeken
niet van ons maar buitenaards
verstrooid in een voorbije tijd

misschien moeten wij zoeken
naar liefde houdbaar als limoenen
in de apotheek van wilde natuur
naar wat activeert en stimuleert
als boter gewreven immuniseert
een Aloë Vera voor liefde in geluk
in tube of strip bij de Donald Duck

-----------------------------------------------
24/09/2006, opgedragen aan mijn ouders

Schrijver: jos zuijderwijk, 9 oktober 2006

zuyde038planet.nl

liefde vraagt leven misschien zwervende misschien kun je er

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 6 stemmen 471