Netgedichten

netgedicht (nr. 12.909):

weemoedig vergezicht

in een aflopende zomer
heb ik naar een plek gezocht
waar het geluk nog wilde blijven

negeerde ik de oprukkende herfst
die zich aan mij openbaarde
in een explosie van weemoed

heb ik mijn ogen gesloten
voor het snel verkleurend blad
aan de vermoeide bomen

me vastgeklampt aan de te bleke zon
die al van ver moest komen...

bij het gebrek aan warmte
dat mij straks rest kan ik enkel
nog van mooie zomers dromen