Voorrede

en tegenover het bezongen leven
ligt de doodse stilte op het gras
in het eeuwenoude treurlied

dat door buien van neerslachtigheid
wordt geschreven, ver voor de tijd
en in de diepte van willen vergeten

ik huiver om het kerend verlangen
wanneer de avond, moe gewaakt,
zich wentelt in het niet meer zijn

het zielenzwijgen zondig vindt
wanneer de ochtend uit de hemel valt
op mijn onbekend en verlaten lijf

Schrijver: kerima ellouise, 18 oktober 2006

miemakehotmail.com

Voorrede

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 14 stemmen 418