Netgedichten

netgedicht (nr. 13.014):

Verkeersstromen

Langs alle religieuze heirbanen
schuifelen duizend voeten langzaam voort.
Stappen klonteren samen tot lanen,
één misstap laat de route onverstoord.

Hekken leiden de eindeloze weg,
voetzolen staan in het asfalt gebrand.
De einder met de harteloze heg,
scherppuntig op de ogen gericht, want

onze verlossing moet zwaar bevochten;
de blik standvastig naar de verre kim.
Nergens liefde en haat zo vervlochten

als op de brede multibaans straten,
waar elk door eigen godvruchtige sim
het ritsen aan anderen moet laten.