hoe je zacht ruist

hoe jouw adem me verbindt
met het zuchten der bomen
onbestemd bewegend
met de boswind in
mijn haar

ik laat me langzaam leiden
zolang de dag bestaat
in ‘t licht op onze mond
en zo lome tederheid

je hebt mijn ogen gesloten
in de lenden van de nacht
waar je ’t hart van onze woorden
in eeuwigheid hebt vertaald

over jou gebogen
heb ik ademloos gewacht
tot mijn geurige herkenning
je veel verder dan
deze zinnen heeft gebracht

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 2 november 2006

miemakehotmail.com

hoe je zacht ruist

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 16 stemmen 519