Netgedichten

netgedicht (nr. 13.137):

Hun stilte hoor ik nog

gezichten om me heen
handen die me raken
ze schreeuwen
ogen dwingen me
mezelf kleiner te gaan maken

ze kijken door me heen
ik kan ze niet meer voelen
alleen hun stilte hoor ik nog
warmte en mijn hart zijn weg
ik zie alleen die smoelen

handen hebben overal
hun vingers neer gezet
mijn haar op huid en genen
mijn dromen hebben ze bezet
hun afdrukken zijn overal verschenen

ze grijpen in verkoesteren
wat anders is tot abnormaal
jatten ieder stukje eigenheid
chanteren met bedreigend zijn
en iedereen laat ze begaan