Netgedichten

netgedicht (nr. 13.163):

kennis

mijn dochter is blond
beslist niet dom
stelt zich vragen
over leven en dood
dromen als bindweefsel
daar tussenin

op school heeft ze verteld
dat het hele heelal
naadloos in een emmer past
vanwege de leegte
zo langzamerhand verliest zij
haar geloof in mij

door een suikerklontje
op te lossen in de thee
is ze toch weer
aan het twijfelen gebracht
de zon komt op, gaat onder
ik aarzel met haar mee