een stenen afdronk
rondom me
waait stof niet op
jij wel
je snijdt
de dag uit mijn mond
en daarna een koude avond
zing maar ijzig, rechts
met het ritme
links
’s nachts, twaalf uur
slaap ik in
er wordt gedanst
op het spoor van asfalt
jij wel
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 12 november 2006
Geplaatst in de categorie: psychologie