Herinner mij
De onstuimige wind van de herfst
prikt meedogenloos en etst jouw naam
zee ligt daar uitnodigend
als een schommelend schuimend bad
de hemel oogt nog zomers blauw
als zoveel jaar geleden volg ik het pad
in witte wolken zie ik gezichten
die jij voor mij bedacht
dan verdwijnt de kille zilte kou
‘herinner mij’
zegt je stem in mijn hoofd
en hoor…
je lacht
Zie ook: http://wilswebstek.spaces.live.com/
Schrijver: Willy Vittali, 28 november 2006
Geplaatst in de categorie: emoties