Je sporen huilen dauw

je kwijnt in helderheid
ogen fletser als in spijt
de zon kan zelfs zijn licht
niet aan je kwijt

het gras buigt zacht
je sporen huilen dauw
omdat de kleur licht
groenig aan je voeten kleeft

bladeren dwarrelen rust
ritselen de stilte
in vergeten drukte
speelde hier plezier

je adem slaat de wereld aan
met kille somberheid
het dreigend wolkendek
vergiet zich ruisend als je kijkt

Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 8 januari 2007

wlmelkerziggo.nl

ochtend natuur liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 441