Afwas
Met zinloze woorden schilder
ik het verlangen schaamteloos
op haar blanke huid. Steeds wilder
roffelt het maanlicht op ons broos
duet. Het satijn golft op de klanken
van vroege lijsters en nachtegalen
we drinken van weelderige ranken
vergeten zorgen en daagse kwalen
de verslagen extase kantelt
de jongste herinnering binnen
een sluimering kalmeert het vertrek
het nu uitgespeelde spel wandelt
weg uit het verkreukelde linnen
beneden wacht nog een afdruiprek.
Geplaatst in de categorie: liefde