en onze liefde dan

ongewijzigd
kom ik steeds
nà jou

en wat zo was
in kamers vol schreeuwen
valt neer in schaduw.

verte, op wind geschreven
verandert nooit
in minder

of lichter, de lijnen van
aanwezigheid.

niets lijkt nog op stilte
slechts het sterven lokt me aan

voor ik alle woorden
in jouw schrijven
binnenga.

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 13 januari 2007

miemakehotmail.com

en onze liefde dan

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 23 stemmen 364