inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 14.124):

een eeuwige zucht

wanneer ik sterf
herinner jij je dan nog
hoe zacht jouw handen zich
over mijn vingers legden

zo verwonderd
keek je me aan, alsof
je nog nooit in liefde had geslapen

jouw mond werd geboren
op de mijne en ieder woord
bond zich aan onsterflijkheid

je was nooit vreemd
niet in verdriet, niet in pijn
niet in nauwelijks verstaanbaar gefluister

dat het dichterbij kwam, te dicht
om slechts in jou te willen leven
zoals zon in rozen of in ademhalen

zo geef ik je nu mijn laatste wens
liefste, mijn lief
geef je hand en
leg ze op mijn sterven


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 17 januari 2007


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 474

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)