Netgedichten

netgedicht (nr. 14.154):

Ik was ooit orkaan

stormde in gebroken takken
joeg vogels onvermoeibaar
naar de kale vlakte
schoonde land en erf
van ongerechtigheden in
mijn spoor van pas verleden

nog razen wolken
langs het zwerk
verregen ik het
klokkenluiden van de kerk
maar mijn werk is gedaan
de schade lijkt beperkt

leg mij langzaamaan te ruste
laat winden nog wat zuchten
ik was ooit orkaan maar in
het wilde waterspelen op
de oceaan ben ik door woeste
golven voorgoed van kracht ontdaan