inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 14.190):

Verloren vaart

ver weg
uit het zicht
begraaf ik een droom

radeloos rood gestampt
tot net voor de dood
zich als rots waant

woorden huilen zich los
en scheuren mijn lichaam open

wanneer de misthoorn
kreunt op mijn gezicht
door het brandend geloei
in de nachtstorm

ik kijk nog
een keer om en zie
de bron van mijn ziel
boven wolken

regenrood bedekt
mijn zakdoek
de zee


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 22 januari 2007


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 377

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)