een zwarte hoed

doorheen
eenzame tralies
bewaar je stilte

krast ze in het monument
van jeugdverlangen

wanneer dromen sneeuwen
als wintervogels in
een dodendal

je ogen
kijken de wereld tegemoet

terwijl
je alle tranen weent
om het jonge hoefgetrappel

verloren in vele manen
aan de rand van zwart en
trage trouw

ik buig, vang je schaduw
aan de voet van het beeld

en open tijd, nog lichter dan
mijn stille groet



*********

opgedragen aan Peter

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 23 januari 2007

miemakehotmail.com

een zwarte hoed

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 15 stemmen 343