Avondwandeling

Het parcours was nat
het regende lichtjes,
ik stierde op een zwarte schim
zichtbaar in verloren lichtjes.

M'n benen stappen argeloos door
voeten benen droogjes mee
water streelt m'n hoofd
't gutst in het riool.

Zo'n zee van rust.

Schrijver: Klaas, 26 januari 2007

sjakira4hotmail.com

Biografie van deze schrijver

rust eenvoud hoop

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 596