Venster
Januari baart schrille dagen
schenkt fluisterdunne lichten
luchten, wrang en jachtig
waaien onheilsberichten
tegen de heldere ruiten
beslagen blijven mijn gedachten
traag trek ik tekens van toen
door het brakke vocht
op het glas van vandaag
waarop het vergezicht stokt
druppels aan het vingerschrift
zoeken een bedding
naar een onbekende bodem
matglazen beelden breken
de kleuren van buiten
tot aan het venster
een kind verschijnt.
***
Geplaatst in de categorie: verdriet