Die vagebondt
weer klooster ik
mijn eigen strand
de uitgestoken hand
liep in een ander ritme
voor ons draaft
de hond die vagebondt
met alles wat ze vindt
ons laatstgeboren kind
alleen de golven
horen onze woorden
verbittering die zucht
zout hangt in de lucht
we zijn de boulevard
weer opgegaan daar braken
onze dromen of het goed
zal komen hoop ik maar
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 13 februari 2007
Geplaatst in de categorie: liefde