Liefdeshaat
Jouw levenslied kent geen melodie
Een toonloos gehuil over kale vlakten
Rollende kille mist voortgestuwd door de wind
Gruwelijke afspiegeling van jouw minzaamheid
Rottend gaapt je versteende mond in de verte
Wellustig kronkel jij voort aanziend mijn leed
En verlicht door het vuur van palmtakken
Gloort aan de horizon de eeuwige hoop
Rust is mij niet gegund
Moge u eeuwig dwalen over die vlakten
Inzender: Borst.J, 15 februari 2007
Geplaatst in de categorie: ex-liefde