wangenrood

jij door de ochtendwind
hoort hoe aarde
zingt doorheen
de stilte op
mijn huid

jij kijkt me aan
languit op je rug

wanneer mijn ogen
de dag in rennen
samen met de
lente, lachend naar
de vleugelslag van wolken

jij draagt mijn droom
naar zonlicht golven

zo teder
sprekend
oneindig blauw

en ik plooi
geef me over
broos en wordend

als bloemen wuiven
zuiver
naar die verre, sprakeloze lijn

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 15 februari 2007

miemakehotmail.com

wangenrood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 18 stemmen 474