Elisabeth
mijn grootmoeder kon regen dragen
en waarschijnlijk heb ik dat
van haar geërfd
ze kon in haar lichaam kruipen
en in de urne van dagenlange stilte
wanneer waarheid een leugen werd
ik vroeg me dan af
hoe ze in de ogen van duisternis
woorden kon loslaten
die, merkwaardig genoeg,
onder zolen kraakten, al was de winter
nog net niet bewoonbaar
mijn grootmoeder verdween
ik draag de emmers nu
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 16 februari 2007
Geplaatst in de categorie: psychologie