Windstil

Het wandelen van de avond geeft verstilde impressie
Belevenissen van deze dag leggen zich murmelend neer
Met iedere stap verwijdering van dingen zoals ze zijn

Langzaamaan valt verloren geheugen fel op haar plaats
Duisternis dekt toe, wat ik zo zoet, alleen voor lief nam
Opent blind een vergezicht aan wat ik niet wilde weten

Met steevast ritme, ordening, schreden in het denken
Constateren, wat ik uren eerder, eigenlijk al wel wist
De naderende nacht spreidt helder licht, mijn klaarheid

Slechts zuchten, een opgeluchte adem, laat zich raden
De wind is stil, morgen zal ik handelen, storm op komst
Wat is het, dat ik steeds bij dag, de nieuwe nacht verzwijg?

Biografie van deze schrijver

denken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 263