vlinderzoenenzacht
hoor
hoe stilte jouw lied zingt
in het glimlachen van de lente
tussen zijn en dromen
het daglicht geeft
aan de wolken op ons gelaat
hoe ogen sluiten
door een ver vergeten voelen
wanneer witte vlinders het veld
bloesemen als kleine scheepjes
met bolle zeilen
hoe de wind slaperig
haar vleugels legt op mijn lippen
wanneer ik stoei met jouw ogen
over de vloedlijn der seizoenen
hoor
ik zeg je
het leven danst
op zonnehoedjes
was jij strelend
en ik jouw naam
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 6 maart 2007
Geplaatst in de categorie: liefde