Netgedichten

netgedicht (nr. 14.886):

Vlinders

in mijn slaap
zal ik zee zijn
en lichter worden

op dit alles van tedere
tragedie, de stemmen van
kinderen horen met bloemenogen
zuiver en
hoog

rotsen
zullen openen
en naar warme lichamen
ruiken

naar vuurvlinders op
een bruidsjurk

als toen op die ene dag
jij mij plotseling
aankeek

in woorden van
beddengoed

en in jouw kortste waan
een zeemeermin
zag

op papier overleven vlinders

(derde en laatste deel)