een kind vol zee

ruist zacht de zee in rust
gisteren, toen ik het kind
nog niet had ontdekt
dat eenzaam eb wilde
keren in zachte lijnen

ik sprong opzij
voor de einder en
neerstortende schelpjes
om de uitgerolde waarheid
te kunnen zien

de zee veranderde
in een dampende straat
waar herfst stil stond, leeg
in de richting van de wind

en net toen ik de weg overstak
reed een bus voorbij
het kind vooraan, omsloten
door golven, schokkend
met ogen vol waaiende
wachtende zee

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 19 maart 2007

miemakehotmail.com

een kind vol zee

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 11 stemmen 332