inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 15.019):

Strijklicht

ruw, zoals de zee zwalkt
over aarde, sluit ik mijn ogen
op de einder, voel hoe
duinen zich smal vouwen
rond voetstappen

waar dunner wordende
dromen kijken in het
aangezicht van leegte
het schreien verbergen
achter de ranke boog
van rietlicht

hoe kan je zeggen
wanneer golven
zich stil leggen op
mijn adem
dat je me niet
loslaat

dat ik jou
met sterren omring

ik ben niet meer
dan de late avondzon

nog minder dan
het schetsboek
van de wandelaar

die voorbij
de zwarte nacht
wind fluistert
naar zijn stervend hart


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 21 maart 2007


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 773

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Jasmien
Datum:
25 maart 2007
Hele mooie beelden, net een schilderij, graag gelezen.
Naam:
Chadia
Datum:
21 maart 2007
Email:
bloemy75hotmail.com
Prachtig!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)