eight days a week
hoe dikwijls was ik niet verdwaald in het leven
begaf ik mij bekaf op onbegaanbare wegen
en ontmoette er hindernissen op mijn pad
klauterend over dwarsbalken van weerstand
en springend voorbij greppels van wanhoop moest ik
wel toezien hoe de dood mij quasie onverschillig
doch nauwgezet als een schaduw bleef volgen
vooralsnog met de hakken over de sloot
wist ik tot vandaag het vege lijf te redden
morgenvroeg bij het ontwaken vangt opnieuw
de strijd aan die ik onmogelijk kan winnen
maar ik troost mezelf met de gedachten
dat elke door mij bevochten nieuwe dag
er ééntje van louter winst zal zijn
Lejo van Kuijeren
Geplaatst in de categorie: tijd