terracotta
ik ben niet wit
noch zwart
ik ben aarde
en bruin
tinten van noten
gekraakt op mijn buik
ik ben bomen,
het hout, het zand
aan mijn voeten
verwaaid tot wind
en stormende vogels
diep en donker
de afgesneden huid
verder dan dagen
ontraadseld
ik ben ik
traag gevonden
de vrouw in het schors
van beschilderde zonden
waarom zou ik mezelf
dan niet achteloos verlaten
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 11 april 2007
Geplaatst in de categorie: psychologie