Netgedichten

netgedicht (nr. 15.418):

sluit je ogen

vertel me
hoe ik adem
de wolken, de oorsprong
het vrouw zijn, de zee

zodat ik kan zien
hoe liefde beweegt

ik leef en sterf
ben hier en daar
korter, verder dan
de kreet van een meeuw

zeg jij, de duinen
ik leg je neer
dichter de vrijheid
met jou om mij heen

de wind, het waait
vleugels vol jou
je geeft me het trillen
en maakt mij compleet