inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 15.470):

Eigenwaarde

Sterven is niet erg
Maar creperen liever niet
Janken vrolijk toegestaan
Zielig doen dat weer niet

Er zijn zo velen die voor gaan
Naar een duister en ongekend gebied
Tijd is dan ook zo betrekkelijk
Zodat men elkaar nooit mist, noch ziet

Het kan ook een troost zijn als men de ogen sluit
En men ontspannen de zucht slaakt ik ga er even tussen uit
Het enige vervelende banale wat erna dan weer komt
De theedoek rond het hoofd voor het sluiten van de mond

Want zelfs na het verlichtend sterven
Weet men nog zijn binnen pret te bederven
Dat men moet staren in die gapende mond
Met van het pruimen bruine tanden
Die men afschuwelijk vond

Nee nu klinkt het hij ligt er netjes bij
Als een opgepoetst fluitketeltje hij kijkt zelfs blij
Ellendelingen weg die theedoek dit ben ik dus helemaal niet
Laat mijn mond open zodat je weer mijn bruine tanden ziet

Ivan Grud

Schrijver: Ivan Grud
Inzender: Borst.J, 24 april 2007


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 543

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)