inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 15.532):

de weg is kort tot aan de nacht

de nacht valt
uit het landschap
van donkere stemmen

dof waaiend en vergrijsd
wanneer ongevederde vuurvogels
zich op mijn keel storten

en het laatste uur in mijn lichaam
wekken, meedogenloos over
huid verloren

ik zal eeuwig leven, van
alles afgesloten, de dragers
en de dag

er is niemand meer
die de regen en mijn spreken
in de wind zal horen


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 29 april 2007


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 308

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)