RECONCILIATIE

toen ik mijn vijand in de ogen zag
als ik voorzien van armen en van benen
was hij me plotseling vriend toegeschenen
zo helder als het duister wijkt bij dag

we schoten beiden bijna in de lach
herkenning kan je onverwachts doen wenen
de achterdocht was helemaal verdwenen
wat scheidde ons? slechts grenzen en gezag

we waren in een uniform gehuld
maar niets leek waard om voor te strijden
wat komt terecht van dat gebod 'gij zult

niet doden' op het slagveld? we schreiden
en hebben onze bekers tot de rand gevuld
terwijl ons lied zich door de nacht verspreidde

Biografie van deze schrijver

vrede

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 769