Netgedichten

netgedicht (nr. 15.666):

Golden

en ook jij
mijn lieve vriendin
bent nu gegaan

ik heb je omringd
met handen en ieder uur
werd betrouwbaar,een bloem
jaar na jaar

steeds weer voorbij
het luisteren naar wat ik zei
alles, zo diep in armen

op stukjes land, goudgehaald
en onder bomen
die nu breken

in stil verzet, getrouw aan het gras
de hoop verloren

wolken leggen rouw in kuilen, ontredderd
en uiteengevallen door het nachtlicht
dat jij liet verschijnen

ik heb je ogen
voor dauw en wind
gesloten

naar de dood, niet ver
van mij

7 mei 2007