veelzeggend
als kind leerde ik het zwijgen
dat ontstond in het niet bewegen
van woorden
niemand sprak
tenzij er werd bedrogen
of gespuwd
zovele malen
herhaalde ik ook
het zitten
of neergesmeten, vol gezag,
verlangde ik naar die eenzame stoel
wat verderop, buiten het licht
als kind kwam ik vaak in de buurt
van de dood, veelbelovend het opgaan
in het oorspronkelijke
dat vleugels gaf aan stilte
en mij liet bidden om
herkenning
waar mijn lijf schaduwen bouwde
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 14 mei 2007
Geplaatst in de categorie: psychologie