rouwmantel

weet je nog
de appelboom
het eerste groen
en de plaats waar ik zat

toen het daglicht van dode dagen
uitgediept, steeds verzwegen,
wachtte op de dans der rozen

ik naderde voorzichtig,
met vleugelslag, in grijze winterrouw

mijn mantel verdroeg geen tijd
enkel schaduwen in een te stil verdriet

weet je nog
onder de appelboom
jij gaf, alsmaar breder, dezelfde woorden

en ik leerde, niet bestaand
het ademhalen

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 21 mei 2007

miemakehotmail.com

rouwmantel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 12 stemmen 269