Netgedichten

netgedicht (nr. 15.872):

Je middelvingert nu

speel maar
het enfant terrible
gooi de glazen in
van ruiten die
nog niet bestonden
ik heb je geest gevonden

opgespoord in steen
uit eindeloze dagen
jij had geen vragen
ging met de tijden mee
wist de wegen uit
een vroege zee

handen op de rots
die in emoties opende
haar trots vertelde
van het land dat
generaties baarde ondanks
de gevaren van opstand

je middelvingert nu
in steeds afwijzen smeekt
je om een snelle boy die jouw
bestaan weer op kan vijzelen
maar weet de krachten in je geest
ze zijn nog nooit zo sterk geweest