STATION VLISSINGEN, ZONDAG 22:07

ik wacht op haar, kijk in de verte
daar komt de trein al, nee toch niet
een wisselzang van hoop, verdriet
ik dood de tijd, inwendige concerten

een holle hal, het enige loket
is dicht, het rolluik neergelaten
ik loop wat heen en weer te praten
de muur is leeg, niet één kroket

hier eindigt alles, elke reis
de spoorlijn leidt naar zee, naar stilte
een stootblok is de laatste grens

vanaf het water huilt een zilte
wind, niemand wil een plaatsbewijs
geen boot, geen auto's meer, geen mens

Biografie van deze schrijver

trein station

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 9 stemmen 582